ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΑΔΕΔΥ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Ανακοίνωση για την Ημέρα της Γυναικάς 8 Μάρτη

Τρίπολη 5/3/2010

Έχουν περάσει πάνω από 150 χρόνια (8 Μάρτη 1857) από την πρώτη διαδήλωση εργατριών που διαδήλωσαν στην Νέα Υόρκη, διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας από 14 ώρες σε 8 ώρες ,καλλίτερες αμοιβές και καλλίτερες συνθήκες εργασίας.

Διαδήλωση που είχε αιματηρό τέλος όπου πολλές γυναίκες συνελήφθησαν και κάποιες δολοφονήθηκαν από την αστυνομία.

Στα χρόνια αυτά πολλοί αγώνες αναπτύχθηκαν από τις γυναίκες για ίση αμοιβή και ίσα κοινωνικά δικαιώματα με τους άντρες.

Σήμερα όμως, 8 του Μάρτη 2010, συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Παγκόσμια Διάσκεψη Σοσιαλιστριών Γυναικών, όπου η Κλάρα Τσέτκιν πρότεινε την καθιέρωση της 8ης Μάρτη, ως Ημέρα της Γυναίκας.

Από τότε η 8η του Μάρτη συνδέθηκε με τους αγώνες του Γυναικείου Κινήματος για ίσα δικαιώματα με τους άνδρες, για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Σε όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαμε δυσκολίες αλλά και κατακτήσεις. Η γυναίκα μορφώνεται εξελίσσεται συμμετέχει στην κοινωνική ζωή.

Η πραγματική ισότητα όμως παρέμεινε διεκδικητικός στόχος.

Η οικονομική κρίση που ξέσπασε τα δύο τελευταία χρόνια σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας, δημιουργεί εντελώς νέα δεδομένα για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων. Υφιστάμεθα μια πραγματική επίθεση !!!!

Μισθοί μειώνονται, συντάξεις εκμηδενίζονται , εργασιακές σχέσεις αποδιαρθρώνονται, κοινωνικές παροχές καταργούνται.

Η επίθεση έχει στόχο να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω και η υλοποίηση αυτών των μέτρων θα έχει σαν αποτέλεσμα όχι την οικονομική ανάκαμψη της χώρας αλλά την κοινωνική και οικονομική κατάρρευση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Στην επίθεση αυτή η γυναίκα είναι ο πρώτος στόχος.

Η ανεργία στις γυναίκες έχει υπερδιπλάσιο ποσοστό από αυτή των ανδρών και οι προβλέψεις είναι ότι οι άνεργοι το 2010 θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο, από το οποίο η μεγάλη πλειοψηφία θα είναι γυναίκες.

Η μόνιμη εργασία υποκαθίσταται από την προσωρινή απασχόληση και η πλειοψηφία των απασχολουμένων με ελαστικές μορφές εργασίας είναι γυναίκες.

Η γυναίκα λόγω και των οικογενειακών υποχρεώσεων που εξακολουθεί να επωμίζεται στο μεγαλύτερο βαθμό, προσλαμβάνεται πιο δύσκολα σε θέσεις εργασίας αλλά αναγκάζεται πιο εύκολα να αποδεχτεί περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα για να αντιμετωπίσει και τις ανάγκες της οικογένειας .

Ο περίφημος κοινωνικός διάλογος που ξεκίνησε για το ασφαλιστικό στοχεύει στην αλλαγή του μοντέλου ασφάλισης που από κοινωνικό και αναδιανεμητικό θέλει να το μετατρέψει σε κεφαλαιοποιητικό και ατομικό.

Με τον τρόπο αυτό το κράτος αλλά και οι εργοδότες προσπαθούν να απαλλαγούν από τις ευθύνες τους για την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων.

Στο Δημόσιο ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται μέσα και από την υλοποίηση της απόφασης ΔΕΚ, που καταργεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης και τη μετατρέπει σε επαγγελματική επιβαρύνοντας παράλληλα τις γυναίκες με αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Η εφαρμογή της απόφασης αποτελεί μεγάλη επίθεση ενάντια στα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των δημοσίων υπαλλήλων αλλά ιδιαίτερα εναντίον των γυναικών, που με το πρόσχημα της ισότητας υποβαθμίζονται ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

Η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση διακηρύσσουν την ισότητα για να προωθήσουν την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ενώ γνωρίζουν ότι:
1. Ισότητα στις υποχρεώσεις προϋποθέτει και ισότητα στα δικαιώματα, πράγμα που δεν ισχύει στη χώρα μας διότι:
α) Κοινωνικές παροχές δεν υπάρχουν (παιδικοί σταθμοί, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, φροντίδας ηλικιωμένων), την έλλειψή τους αναπληροί η ίδια η οικογένεια και ουσιαστικά η γυναίκα η οποία εξακολουθεί (λόγω παραδοσιακών αντιλήψεων) να επιφορτίζεται το κύριο βάρος των οικογενειακών υποχρεώσεων.
β) Είναι λοιπόν τραγικό χωρίς να έχουν ληφθεί μέτρα ουσιαστικής στήριξης της οικογένειας, που να συμβάλλουν στην επαγγελματική και κοινωνική εξέλιξη της γυναίκας με πρόσχημα την ισότητα να προωθούνται ρυθμίσεις που ουσιαστικά υποβαθμίζουν ασφαλιστικά δικαιώματα της γυναίκας.
2. Η εξασφάλιση της ισότητας μπορεί να επιτευχθεί και με άλλα μέτρα (αντίστοιχη μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των ανδρών ή δυνατότητα χορήγησης των δικαιωμάτων της μητέρας και στον πατέρα εναλλακτικά), όπως συμβαίνει και με την άδεια οικογενειακών διευκολύνσεων.
3. Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών προωθείται για λόγους δημοσιονομικούς και όχι για την κατοχύρωση της ισότητας, η οποία χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τη λήψη αντιασφαλιστικών μέτρων που αφορούν και τους άνδρες και τις γυναίκες.

Η Γραμματεία Γυναικών, οι εργαζόμενες στο Δημόσιο αντιστεκόμαστε στην επίθεση που δεχόμαστε, σε δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί εδώ και πολλά χρόνια και διεκδικούμε να μην εφαρμοστεί η απόφαση του ΔΕΚ και να κατοχυρωθεί ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης, αλλά και:

Μέτρα που:
1. Να στηρίζουν την εργασία
2. Να αντιμετωπίζουν τη μεγάλη ανεργία στις γυναίκες
3. Να εξασφαλίζουν την επαγγελματική εξέλιξη με βάση τα προσόντα που έχει σήμερα η γυναίκα
4. Να κατοχυρώνουν και να διευρύνουν τα ασφαλιστικά της δικαιώματα
5. Να αναβαθμίζουν το κοινωνικό κράτος και τις παροχές προς την οικογένεια
6. Να προωθούν την αλλαγή των πολιτιστικών προτύπων ώστε να αναδεικνύουν τη γυναίκα ισότιμη με τον άνδρα σε όλους τους τομείς

Συγκεκριμένα προτείνουμε:
1. Αντιμετώπιση της ανεργίας και ιδιαίτερα της αυξανόμενης ανεργίας των γυναικών, που εξακολουθεί να είναι υπερδιπλάσια αυτής των ανδρών.
2. Ενιαία σχέση εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο - όχι στις ελαστικές μορφές απασχόλησης.
3. Εξασφάλιση ίσων ευκαιριών για εργασία και επαγγελματική εξέλιξη (προαγωγές κλπ) και για τα δύο φύλα.
4. Αναγνώριση της προσφοράς της γυναίκας στην οικογένεια όσον αφορά τα ασφαλιστικά της δικαιώματα και συγκεκριμένα:
α) Εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν την αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών όπως ισχύει και στον Ιδιωτικό Τομέα και για τις γυναίκες στο Δημόσιο.
β) Χορήγηση της σύνταξης (αφορά και τους δύο συζύγους) στον επιζώντα σύζυγο Δημ. Υπάλληλο σε περίπτωση θανάτου του/της συζύγου ανεξαρτήτως προϋποθέσεων, σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους ασφαλισμένους των υπολοίπων Ταμείων.
γ) Χορήγηση της εφάπαξ αποζημίωσης και των μερισμάτων στους κληρονόμους χωρίς προϋποθέσεις σε περίπτωση θανάτου του Δημ. Υπαλλήλου.

ΑΔΕΙΕΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
α. Αύξηση της άδειας μητρότητας και δυνατότητα χορήγησης της σ' όλες τις εργαζόμενες στο Δημόσιο ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης.
β. Αύξηση της άδειας μητρότητας ή επέκταση μειωμένου ωραρίου σε περίπτωση διδύμων.
γ. Επιπλέον μέτρα διευκόλυνσης [άδειες - ωράριο]για γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες.
δ. Λήψη ουσιαστικών μέτρων [άδειες ,λήψη στεγαστικών δανείων με καλύτερες προϋποθέσεις] για την στήριξη μονογονεϊκών οικογενειών
ε. Χορήγηση άδειας [συγκεκριμένων ημερών] σε περίπτωση ασθένειας παιδιών.
στ. Αύξηση των ημερών αδείας για σχολική παρακολούθηση.
ζ. Λήψη ουσιαστικών μέτρων [αύξηση της άδειας και καλύτερη ρύθμιση αυτής ] σε περίπτωση υιοθεσίας τέκνου.
η. Λήψη ειδικών μέτρων στήριξης για την άγαμη μητέρα [ τα μέτρα που αναφέρει ο νέος Υπαλληλικός Κώδικας είναι ανεπαρκή και υπολείπονται αυτών στον ιδιωτικό τομέα].
στ. Μέτρα διευκόλυνσης για τους γονείς παιδιών εξαρτημένων από ουσίες που παρακολουθούν πρόγραμμα αποτοξίνωσης [το πρόβλημα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και η πολιτεία αρνείται να το αντιμετωπίσει συνολικά].

ΠΑΡΟΧΕΣ
α] Χορήγηση του οικογενειακού επιδόματος [20% γάμου και 10% τέκνου] υπολογιζόμενο με βάση το 18ο κλιμάκιο της ΠΕ κατηγορίας [είναι απαράδεκτο σήμερα το επίδομα γάμου να είναι 35 ευρώ και το επίδομα τέκνου 18 ευρώ].
β] Το επίδομα τέκνου να αυξάνεται σε ποσοστό από το τρίτο παιδί και πάνω.
γ] Διπλασιασμός του επιδόματος τέκνου για παιδιά με αναπηρία άνω του 67%.
δ] Επίδομα τοκετού 3.500 ευρώ τουλάχιστον [το πραγματικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο] αναπροσαρμοζόμενο από τις εκάστοτε Συλλογικές Συμβάσεις στο Δημόσιο.
ε] Ίδρυση βρεφονηπιακών σταθμών [με πλήρη ωράρια , δωρεάν ] και χώρων φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων, επέκταση του μέτρο της «Βοήθειας στο Σπίτι» για όλο τον πληθυσμό και ανάλογα με τις σημερινές ανάγκες. Αν δεν υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί, χορήγηση ειδικού επιδόματος για κάλυψη της σχετικής δαπάνης.
στ] Χορήγηση του επιδόματος γάμου που αποτελεί οικογενειακό επίδομα, σε όλες τις μονογονεϊκές οικογένειες εφόσον υπάρχουν παιδιά και ανεξαρτήτως ηλικίας αυτών.

Πολιτική ενθάρρυνσης διευκολύνσεων των γυναικών με στόχο την ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση και επαγγελματική εξέλιξη για διαρκή εκπαίδευση στα νέα τεχνολογικά δεδομένα.

Εξασφάλιση με συγκεκριμένα μέτρα της ισόρροπης συμμετοχής ανδρών και γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.

Οι εργαζόμενες γυναίκες στο Δημόσιο σήμερα αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι υφιστάμεθα μία επίθεση πρωτοφανή, ότι αμφισβητούνται δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί εδώ και δεκαετίες, ότι επιβάλλεται αγώνας για να διατηρήσουμε κατακτήσεις χρόνων, για να υπερασπισθούμε τη ζωή μας την ίδια αλλά και τη ζωή της νεότερης γενιάς.

Αντιστεκόμαστε
Διεκδικούμε
Ο αγώνας μας θα φέρει τη νίκη

Επιστροφή